En toen was het mei...

En toen was het mei.....ik ontwaak langaam uit een bubbel.

Stap voor stap en heel voorzichtig kom ik eruit en ik kijk om me heen. De vogeltjes fluiten en de bloemetjes bloeien.

Er is een wereld buiten mijn bubbel.

De bubbel die zich ongeveer 6 maanden geleden om mij heen trok. Maar die voor mijn gevoel mischien een maandje heeft geduurd. Blijkbaar staat de tijd stil in een bubbel.

Een bubbel van zorgen voor en zorgen maken, van liefde, angst en van verdriet. Een bubbel waar ik gelukkig niet alleen in zat, maar die wel erg klein was.

Zittend in die bubbel, zag ik dat de wereld rondom mij gewoon door ging en wat vond ik dat vreemd.

Ik zag mensen met elkaar praten en zelfs lachen......hun wereld was een andere wereld dan mijn wereld.

Nu zit ik buiten en kom ik langzaam uit de bubbel. Ik ben me bewust van de dingen om me heen en voel de zon op mijn gezicht en de wind door mijn haar.....hoe zei de uitvaartbegeleidster dit ook alweer zo mooi...."als je de zon voelt branden op je gezicht en de wind door je haren voelt strijken, dan is dat je dierbare die laat weten dat hij bij je is...."

"cherish the moments and take nothing for granted"

Marloes